Bloedverlies en miskramen
Bloedverlies
Bloedverlies, vóór de 16e week, komt in ongeveer 20% van de zwangerschappen voor. Gelukkig betekent dit lang niet altijd dat er een miskraam dreigt, ongeveer 50% van de zwangerschappen met bloedverlies verlopen verder probleemloos, er ontstaat dus geen miskraam.
Vaak is een bloeding het gevolg van een betere doorbloeding van de baarmoedermond. Zoals ook je tandvlees of je neus sneller bloed, zo bloed ook je baarmoedermond sneller. Meestal zie je bloedverlies dan ook ontstaan na hard hoesten, niezen, harde ontlasting of vrijen.
In dit soort gevallen gaat het dan om wat druppels soms rood, meestal bruin bloedverlies zonder dat dit gepaard gaat met buikpijn. Vaak neemt dit bloedverlies ook snel weer af. Dit betekent overigens niet dat je het vrijen moet laten! Heb je maar een klein beetje bloedverlies en erge buikkrampen, dan kun je afwachten. Als je maar een klein beetje bloed verliest, maar toch erg ongerust bent mag je ons altijd bellen. Wordt het bloedverlies zoveel dat je regelmatig je maandverband moet verschonen, bel ons dan. Ook als je nog niet voor de eerste controle bij ons bent geweest, kun je ons bellen.
Bloedverlies na 20 weken zwangerschap is altijd een reden om ons te bellen!
Miskramen
We spreken van een miskraam wanneer de zwangerschap misgaat voor de 16e week. Wanneer het bloedverlies steeds heftiger wordt en je daarbij hevige buikkrampen krijgt (sterk menstruatieachtig gevoel dat ook kan uitstralen naar je rug en benen), kan dit een teken zijn van (het begin van) een miskraam. De verschijnselen kunnen natuurlijk wel per vrouw verschillen. Het bloedverlies bij een miskraam kan soms wel meer dan een week aanhouden. Je kunt bloedverlies hebben als bij een heftige menstruatie, je kunt stolsels verliezen en soms het vruchtzakje. Neem altijd contact met ons op bij:
- Ruim bloedverlies (zeker wanneer dit gepaard gaat met sterretjes zien of flauw vallen);
- Wanneer hevig bloedverlies en krampen aan blijven houden (er kan dan sprake zijn van een incomplete miskraam waarbij een curettage nodig kan zijn);
- Bij koorts (>38˚C). Dit kan wijzen op een ontsteking in de baarmoeder en moet met antibiotica worden behandeld;
- Bij ongerustheid.
Om te achterhalen waar het bloedverlies vandaan komt, zijn er een aantal onderzoeken mogelijk. Afhankelijk van de hoeveelheid bloedverlies, je verdere klachten en het aantal weken dat je zwanger bent, zullen we beslissen of en zo ja, welke onderzoeken nodig zijn:
- Een inwendig onderzoek: tijdens het inwendige onderzoek voelen we of de baarmoedermond gesloten of open is en of er weefsel voelbaar is in de vagina (bij een miskraam kan dit voorkomen). Als er ontsluiting is, is dit geen goed teken. Je lichaam is dan bezig om het vruchtje naar buiten te werken;
- Een echo: met behulp van de echo kan gezien worden of het vruchtje nog leeft en zo ja of er bijzonderheden te zien zijn die het bloedverlies kunnen verklaren (bijvoorbeeld aan de placenta). Een echo via de vagina kan vanaf 6 weken zwangerschap duidelijkheid geven. Vanaf 8-10 weken zwangerschap is het meestal mogelijk om een echo via de buikwand te maken. Vóór de 6 weken geeft een echo vaak geen duidelijkheid omdat het hartje vaak nog niet te zien is en het vruchtje zich soms zo verstopt dat het helemaal niet te zien is. Bij een positieve hartactie en een echo na de 8 weken is er 95% kans dat er geen miskraam optreedt.
- Bloed afname: Als je zwangerschap verder dan 10 weken gevorderd is, willen we je bloedgroep en rhesusfactor weten. Als er nog geen bloed was afgenomen, zal dit nu gebeuren. Dit is omdat bij een miskraam na 10 weken zwangerschap een anti-D injectie moet worden toegediend aan moeders die Rhesus negatief zijn.